In de koffer

Zo. Vakantie. En voor ons betekent dat... - whiehoe! - Italia. Alleen de naam al. Met het werkelijk geweldige weer hier in NL de laatste tijd (ahum kuch) kan het me niet snel genoeg gaan allemaal. Maar eerst rustig het lijstje afwerken met klusjes-die-nog-gedaan-moeten-worden-voor-we-weg-gaan en inspiratie opdoen voor De Koffer.

Via Pinterest kwam ik genoeg leuks tegen. En dus wordt mijn koffer gevuld met whites, beige, toefje grijs en wat jeansgoed.

Witte jurkjes - leuk met camelkleurige riem - gaan zeker mee. Het hoedje (zie de afbeelding hieronder) heb ik al, de schoenen zijn "not me", maar passen wel goed in het plaatje.

Ps. volgens hubby zit er vanaf maandag de 23e een stijgende lijn in de "kans op zomerweer". Hopelijk is dat nog een beetje een cheer-up voor de thuisblijvers!

Uitnodigingen voor een slaapfeestje

Mijn zoon werd van de week 10 jaar. Gisteren en vannacht hadden we daarom ineens vijf kids extra. Op luchtbedden en in slaapzakken hebben ze de nacht op de kamer van mijn zoon doorgebracht. En ondanks dat het een "slaapfeestje" heet, komt daar soms verbazend weinig van terecht...

Deze uitnodigingen had ik gemaakt en waren twee weken vóór het feest uitgedeeld. Het zijn "Zetten", uiteraard van zzzzz....

...en het papier heb ik gekozen vanwege de "pyjama-print". Met knoopjes en stickers heb ik het verder afgemaakt. De "Z" met tekst is gewoon met behulp van een tekstverwerkingsprogramma op de computer gemaakt.

En deze zat er nog bij: een "very important message" want daar stond op wat de kids niet moesten vergeten (pyjama, tandenborstel etcetera). Ook onze adres- en telefoongegevens stonden hierop.

Zo. Klaar. Als jullie het niet erg vinden ga ik nu nog even een dutje doen :)

Pasen in pastel (en zonder fel-geel!)

Kussenhoes met vlinders in pasteltinten 50 x 50 (H&M)

Pasen komt er weer aan. Ik sta er meestal niet vóór eind maart bij stil vanwege de verjaardag van zoonlief die hier eerst op de agenda staat. Toch vind ik het "nu" ook heerlijk om het voorjaar in huis te halen. Deze beelden zijn een mooi voorbeeld van de zachte voorjaarssfeer die ik nastreef; her en der gecombineerd met wat pittigere, fellere kleuren.

Maar geel....! Nee, dat zal er hier niet snel in komen. Niet dat felle, schreeuwerige paasgeel in ieder geval. Verschrikkelijke. Gelukkig laten deze foto's zien dat Pasen ook op een andere manier kan.

Romantische, maar toch strakke tafelsetting in wit met accenten van witte lathyrus en blauwe druifjes. (Martha Stewart)

Ook leuk: gebruik (tarwe)grassprieten en lelietje-van-dalen, verstop er een chocoladehaasje in en vul aan met kleine (kwartel)eitjes. (Martha Stewart)

Dit blogstukje is dus even een beetje vooruitdenken voor me. Heel eventjes maar, want ik moet weer verder met de voorbereidingen voor de grote dag van junior. Aan de slag dus! Fijne nieuwe week allemaal!

Project op poten

Eerder schreef ik dat ik nog een binnenprojectje had. Dat projectje is inmiddels af en met gepaste trots laat ik hier zien hoe het geworden is. Ik heb de salontafel onder handen genomen. Dat was nodig, want na vier jaar intensief gebruik (we houden nogal van benen op de tafel, de "filmstand") was de tafel niet erg representatief meer:

De tafel is met een crèmefineer bedekt en die had vooral aan de zijkant losgelaten.

Die moest er dus af. Even een beetje trekken en afsteken met een mesje en die laag was weg. Vervolgens heb ik een kwast en een potje zwarte verf gepakt.

En het randje werd zwart.

Ik heb het niet erg netjes gedaan, dat was ook niet nodig, want:

Er moest een nieuw tafelblad op. Ik heb gekozen voor drie meubelpanelen met mooie houtnerf. Die moesten nog wel in de kleur die ik voor ogen had. Ik heb de blanke panelen drie keer met "greywash" gebeitst en één keer met "antiek-eiken".

Vervolgens nog twee lagen parketlak (blank, sterkste beschermlak voor hout) en de tafel ziet er prachtig uit. Ik ben er echt heel blij mee. De tafel oogt fris en past er nu eigenlijk beter in onze woonkamer. Missie geslaagd!

De vaas is van Hella Jongerius via Ikea

Goedkope enkelvoudige tosti

Van die momenten dat je denkt... waarom heb ik dit nou niet eerder bedacht...? :)

Buitenactiviteiten

Het leuke van de internationale blogwereld is dat je virtueel overal terecht kunt komen. Zo zag ik deze foto op Miss Design (uit de USA), maar bleek hij afkomstig van een - ik neem aan - Russische blogster, bloggend onder de naam "Nicety". Aangezien ik geen Russisch kan lezen, is het een plaatjes-kijk-blog voor mij. Maar dat is helemaal niet erg hoor. Kijk maar eens hier (klik).

Terug naar het plaatje, want ik werd er helemaal verliefd op. Sinds het einde van de vorige zomer staat onze tuinschuur (beter bekend als "het chalet") in de witte grondverf. We hebben niet de tijd gehad om het verder af te maken voor de regen kwam. Maar dat vind ik helemaal niet erg, want nu kan ik goed nadenken over wat ik er verder mee wil.

Deze afbeelding heeft voor mij de knoop doorgehakt. Het chalet wordt wit met grijze details en een variant op deze bank-met-opbouw ga ik erbij gebruiken. Er komt ook een plekje voor de Griekse druivenstekken die nu nog in de vensterbank staan. Kom maar op met die mooie lentedagen, dan kunnen manlief en ik weer aan de slag gaan.

Terwijl ik dit typ, komt er weer een fikse bui naar beneden. Wat niet erg is, want er is nog een projectje wat eerder af moet. Binnen, inderdaad. Aan de slag dan maar? Dan is die bui toch nog ergens goed voor.

Crazy colours in een café

Het lijkt een gewoon café. Of nou ja, wel een arty one, dan. De muurschildering trekt zeker de aandacht, maar het lijkt hier niet veel anders dan een verzameling takken en bloemen in verschillende kleuren. But look again...

Door het manipuleren van het licht komen er echter hele andere dingen tot leven.

En in het blauw:

Prachtige samenwerking tussen penseel en techniek. Dit bijzondere kunstwerk is van de hand van "Carnovsky", een kunstenaarsduo (Francesco Rugi en Silvia Quintanilla) uit Milaan. Momenteel te zien in Londen.

Hacken (maar dan legaal)

Ik ben een Ikea-fan. Daar kom ik ook gewoon voor uit. Ik vind het concept geweldig, ben lid "van de Family" (hoe cult wil je het hebben!) en bezoek de winkel - pardon, het woonwarenhuis - op regelmatige basis. Kopje koffie, broodje erbij...

Hoe leuk is het dan om op een website als IKEA Hackers te belanden. Ik ken de website al langer, maar dit online plekje is een waar walhalla voor zij-die-de-Zweden-trouw-en-moedig-volgen. Het idee is simpel: laat zien hoe jij je IKEA meubelstuk dusdanig "gehackt" hebt dat je er wat anders mee doet dan wat de bedoeling was. En dan krijg je bijvoorbeeld dit:

Pax-kasten, gehackt door Patrick (St. Louis, USA)

De Rektangel-vaas als glasblokken in de wand - Door Marloes van Heteren (Amsterdam)

Gepimpte Malm-nachtkastjes door Lydia Pudel (Duitsland). De kussens "Poivre Noir" zijn van H&M en heb ik ook!

Expedit boekenkast gone mad - door Martin Lepej (Slowakije)

Na een rondje digitaal snuffelen kom ik erachter dat ik wel heel braaf omga met mijn IKEA-spul. Die witte kast van zoonlief is gewoon één groot blank canvas.

Vegetarische pasta carbonara

Soms heb je van die gerechten die een instant-hit zijn. Ik had in Italië wel eens een pasta carbonara gegeten, maar vanuit mijn eigen keuken was er nog nooit zo'n schotel gekomen.

Tot gisteren.
En reken maar dat het een FSD (frequently served dish) gaat worden.

Foto van Foodandwine.com

Vegetarische pasta carbonara
Benodigdheden (saus is voor ca. 3 à 4 personen)

Olijfolie
1 ui
400 ml slagroom
1 ei
1 bakje vegetarische baconreepjes (GoodBite)
Italiaanse kruiden naar smaak

En
75 gram pasta per persoon

Bereidingswijze, ca. 15 min.
Kook de pasta volgens de algemene bereidingswijze. Neem een lekkere pasta, een goede, de saus moet aan de pasta hangen. Ik heb linguine gebruikt, tagliatelle is ook een optie. Snipper de ui.

Bak in wat olie de ui glazig. Voeg de baconreepjes toe en roerbak deze enkele minuten. Voeg de slagroom toe en breng al roerende aan de kook. Kruid door middel van de Italiaanse kruiden (ik ben heel makkelijk en gebruik gewoon gedroogde in dit seizoen) en voeg wat zout en peper toe. Klop het ei los. Zet het vuur uit, voeg het ei toe en roer goed door. De saus dikt in.

Giet de pasta af, maak de borden op, bestrooi nog met wat kruiden en serveer direct.

Eet er een lekkere, frisse Italiaanse salade bij. De carbonara is vrij machtig. Hoog eet-je-vingers-erbij-op risico.

Wekker

Wij hebben een zoon die zich graag nog een keertje omdraait in zijn warme bed. Daar hebben we jaren, echt jáááren lang profijt van gehad. Waar anderen klaagden over kroost met ingebouwde wekkertjes die stipt voor zessen afgingen, bleef ons kind snurken. Tot acht uur of halfnegen, als we hem lieten liggen. Toen het tijd was om naar school te gaan, bleek ineens dat ook die geneugten een keerzijde hebben. Meneer was niet wakker te krijgen. En als hij wel wakker te krijgen was, dan sliep hij een halve minuut later weer.

Ik had vroeger geen elektronische wekker. Ik had de moeder-wekservice. Elke avond vroeg ze hoe laat ik op moest en elke morgen maakte ze me met dezelfde woorden wakker. Ik vond het heerlijk. Tot op de dag van vandaag heb ik een verschrikkelijke hekel aan wekkers. Ik bezwoer mijn zoon bij zijn geboorte dat ik hem ook die service zou verlenen, er volledig van overtuigd dat hij dit ook als hemels zou ervaren.

Zoonlief is inmiddels 9,5 en al jaren is het slapen op doordeweekse dagen een gedoe. Het is halen en brengen. Echt wakker worden kan hij niet en ik loop geregeld stampvoetend - sorry buurvrouw - om kwart voor acht naar zijn zolderkamer om hem nog maar eens wakker te maken en vermanend toe te spreken. Niet echt de wekservice die ik voor hem in gedachten had dus.

Twee weken geleden had mijn man er genoeg van, hij heeft voor junior een wekker gekocht. Mijn zoon zet hem trouw aan voor hij gaat slapen. Om 07.15 gaat de wekker, om 07.25 uur staat hij aangekleed beneden. Ik heb de ontbijtspullen voor hem klaargezet en hij doet zelf z'n ding. De tafel dekken doe ik ook al niet meer, want meneer wordt onrustig van het uitruimen van de vaatwasser en het heen-en-weer geklak van mijn hakken op de houten vloer. Dus zit ik 's morgens heel rustig in een hoekje van de bank met een boek en strooi ik met wat suggesties à la "vergeet je gymspullen niet".

Het werkt.
Ik ben een slechte moeder.